Opis szkolenia: Zespoły pracownicze w służbie zdrowia stanowią często wyodrębnione kulturowo I środowiskowo grupy pracownicze. Ranga zawodu i spełniane zadania pojmowane często jako misja – sprawiają, że zachowania i postawy ludzkie są bywają bardziej złożone niż w innych zawodach. W trakcie szkolenia uczestnicy nauczą się: Umiejętnego rozgraniczania poczucia obowiązków zawodowych i postaw wynikających z oczekiwań społecznych i tzw. „Posłannictwa”. Skutecznego nawiązywania kontaktu z pracownikami. Kierowania rozmowy do wyznaczonego celu.(przekierowanie problemu na rozwiązania) Precyzyjnego przekazywania treści. Jasnego formułowania i uzasadniania zadań. Dopasowania stylu rozmowy do odbiorcy. Budowania wzajemnego zaufania i motywacji do działania. Odkrywania kierunków motywacji swoich pracowników. Komunikowania się w sposób budujący i wzmacniający synergię grupy.

Korzyści z udziału w szkoleniu: Wszystkie materiały i moduły zajęć będą przedstawione i omawiane na konkretnych przykładach uwzględniających specyfikę branży służby zdrowia. Wzrost odpowiedzialności za własne działania i emocje. Zwiększenie skuteczności i szybkości porozumiewania się. Zwiększenie własnej efektywności poprzez wpływanie na sposób myślenia, oraz doskonalenie umiejętności rozumienia innych ludzi Wyćwiczenie umiejętności obrony własnych granic przy równoczesnym respektowaniu praw innych osób. Łatwość reagowania na trudne sytuacje w stanowczy i opanowany sposób.

Cele szkolenia: Poznanie skutecznych i efektywnych metod zarządzania, motywowania, zapobiegania konfliktom zespołów pracowniczych w służbach medycznych.

Prowadzący: Psycholog kliniczny, biznesu, audytor personalny. Wysoko oceniany trener na licznych kursach i szkoleniach.

Metody pracy: Mini-wykład, prezentacja multimedialna, ćwiczenia grupowe i indywidualne, Case study, symulacja.

PROGRAM SZKOLENIA

1. CHARAKTERYSTYKA I SPECYFIKA RÓŻNYCH ZESPOŁÓW DZIAŁAJĄCYCH W SŁUŻBIE ZDROWIA

2. SKUTECZNA WYMIANA INFORMACJI , WSPÓLDZIAŁANIE W ZESPOLE.

a) Podstawowe reguły rządzące komunikacją

– Model dobrego komunikowania się.

– Nastawienie na cele w komunikacji.

– Umiejętność dokonywania rozróżnienie pomiędzy informacją a interpretacją.

– Odpowiedzialność za skuteczność komunikacji.

– Elastyczność w podejściu do popełniania błędów.

– Nie można się nie komunikować – pokazanie korzyści płynących z komunikacji interpersonalnej.

b) Skuteczna wymiana informacji

– Doskonalenie umiejętności aktywnego słuchania.

– Zasady i cele aktywnego słuchania.

– Zasady nadawania komunikatu tak aby był on zrozumiały dla odbiorcy.

– Komunikacja słowna: precyzja językowa, umiejętność zadawania pytań, przekonywania, słuchania i słyszenia.

– Zasady komunikowania się nastawione na budowanie i wzmacnianie synergii zespołu.

3. ORGANIZACJA PRACY WŁASNEJ I PODWŁADNYCH

a) Planowanie własnego czasu pracy.

– Określenie planów długo- i krótkoterminowych.

– Optymalizacja czasu pracy, wynajdowanie „złodziei czasu”.

– Określanie własnych „słabych stron” utrudniających efektywne gospodarowanie czasem.

– Radzenie sobie ze stresem sytuacyjnym, działanie pod presją czasu.

– Planowanie realizacji zadań w czasie.

b) Metoda ALPEN.

– Sześć etapów metody ALPEN

– Zestawienie zadań.

– Ocena czasu trwania czynności.

– Rezerwa czasu ( reguła 60:40).

– Ustalanie priorytetów – zastosowanie zasady Eisenhowera.

– Delegowanie odpowiedzialności.

– Kontrola realizacji.

– Rola asertywności w umiejętnym planowaniu własnego czasu.

4. NAJWAŻNIEJSZE ZASADY SKUTECZNEGO MOTYWOWANIA

a) Sześć kluczowych metod skutecznej motywacji;

– Informacja (cele, obowiązki, sposób oceny pracownika).

– Informacja zwrotna

– Pochwała.

– Słuchanie.

– Zaangażowanie.

b) Upoważnianie (delegowanie zadań).

– Jasne określenie zasad systemu motywacyjnego i jego przestrzeganie.

– Zasada szybkości stosowania bodźców.

– Stosowanie odpowiedniej wielkości bodźca.

– Konsekwencja w stosowaniu bodźców.

– Dwa kierunki motywacji na cel i unikanie problemu.

5. ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW

– Przechodzenie od problemu do rozwiązania, odpowiedzialność za przebieg konfliktu: ćwiczenie zadawania pytań ukierunkowujących na cele i sugerujących rozwiązanie problemu.

– Kwestionariusz zachowań w sytuacji konfliktu – omówienie i prezentacja strategii podejmowanych w trudnych sytuacjach.

– Model rozwiązywania konfliktów – przechodzenie od stanowisk do interesów obu stron konfliktu.

6. ASERTYWNOŚĆ – SZTUKA WYCHODZENIA Z KONFLIKTU

– Zapoznanie uczestników z istotą asertywności,

– Powody i konsekwencje asertywności.

– Test diagnozujący obecny poziom asertywności.

– Ćwiczenie umiejętność zachowań asertywnych, takich jak asertywna odmowa, zdarta płyta, obrona własnych granic.

– Ćwiczenia z użyciem kamery, uczące jak reagować na krytykę.

– Oddzielanie ludzi od problemu, zamiana oceny na opinię, aktywne wyjaśnianie krytyki, zamglanie.